گره كور مشكلات قاليبافان، چشم به راه دستان گشايش‌گر مسؤولان/ تعداد بافندگان قالي دستباف به كمتر از 30 هزارنفررسيده است

قاليشويي نارمك

 

گره كور حل مشكلات اقتصادي، معيشتي و رفاهي هنرمندان و صنعتگران عرصه بافندگي قالي، ديرزماني به دست فراموشي سپرده شده است و در اين راستا معضلاتي براي اين صنعت و هنر مهم و ارز آور ايجاد نموده است.

 

 

به گزارش خبرگزاري فارس از شيراز، قالي از قرن سوم هجري قمري در شيراز و به‌ويژه در دوران كريم‌خان زند رونق چشم گيري داشته است، اين هنر كه از لحاظ ارزش ريالي و صادرات، بعد از نفت در جايگاه ويژه‌اي قراردارد، مدت‌ها ست كه در سراشيبي ركود قرارگرفته است.

 

خبرگزاري فارس به منظور پيگيري و يافتن علت اين ركود، با تني چند از قالي‌بافان كه عمر 60 _ 70 ساله خود را در راه اعتلاي اين صنعت سپري كرده اند، به گفت‌وگو نشسته است.

 

يكي از قاليبافان گفت: مدت 60 سال با قالي‌بافي امرارمعاش كرده‌ام و در اين مدت علاوه بر كم سويي با مشكلات عضلاني، درد پا، كتف و درد زانو روبه‌رو بوده‌ام و از حداقل امكانات رفاهي به‌ويژه بيمه نيز برخوردار نيستم.

 

اين پيرمرد مسن كه خود را حميد حيدري معرفي كرد افزود: سخت است بعد از گذشت صد‌ها بلكه هزاران سال چنين هنر زيبا و بي‌بديلي كه نسل به نسل و دست‌به‌دست، به ما رسيده است، غرق در معضلات و مشكلات بي‌بازگشت شود.

 

بافنده ديگري به نام رحمان حسيني ارسال غيرقانوني پشم به كشور‌هاي حاشيه خليج‌فارس، ابهام و بي‌توجهي در سياست‌هاي دولت‌هاي پيشين، كم تعداد شدن هنرمندان متخصص و نيز تحريم‌هاي استكبار جهاني و استفاده از رنگ‌هاي شيميايي كه بعد از گذشت چند سال براثر پا خوردن مات و بي‌رنگ مي‌شود را عامل ركود و نزول صنعت قالي برشمرد.

 

وي افزود: چرا دستان هنرمندان بافنده قالي كه تا سپيده‌دم رج به رج با زدن گره به قالي جان مي‌بخشند، اين‌گونه مورد بي‌مهري متوليان و دستگاه‌هاي اجرايي قرار مي‌گيرد.

 

زهرا شهبازي دختر جواني كه خود را از ايل قشقايي معرفي كرد نيز در پاسخ به سؤالي مبني بر اينكه چند سال است كه مشغول بافت گليم و قالي است، بيان داشت: از كودكي مشغول بافتن قالي محلي، گليم، گبه و جاجيم هستم و هم‌اكنون كه 20 سال از عمرم مي‌گذرد هرگز از اين هنر ملي، بومي و فاخر كه از گذشته دور به ما رسيده است، دلسرد و نااميد نيستم و اميدوارم همواره اين فرهنگ را در دل‌ و جان حفظ و پاس بداريم.

 

بسياري از بافندگان زن عشاير با مشكل بينايي روبرو هستند

 

وي با اشاره به اينكه بسياري از بافندگان زن عشايري و شهري با مشكلات يا بيماري‌هاي عديده‌اي روبه هستند، افزود: از دولت جديد درخواست مي‌شود اتحاديه روستايي را حمايت كنند تا بتوانند مشكلات پيش روي بافندگان زيرپوشش را برطرف و يا كاهش دهند.

 

 

 

مديرعامل اتحاديه تعاوني‌هاي فرش دستباف روستايي استان فارس در اين مورد اظهارداشت: قطع بيمه بافندگاني كه بعد از گذشت 12 سال فعاليت به علت عدم پرداخت يك‌روزه بيمه آن‌هم به دلايل درماني و نيز معيشتي، رفاهي و ازكارافتادگي از جمله مشكلات بافندگان در استان فارس است.

 

هادي اصلاحي با اشاره به اينكه با توجه به تحريم‌ها و نياز فرش دستباف به مخلوط شدن پشم داخلي و خارجي به‌ويژه براي مرغوب شدن فرش‌هاي بافت آباده، اقليد، ابريشم قم و نائين اصفهان، افزود: براي بافت فرش‌هاي ايراني نياز به پشم‌هاي خارجي بيشتر احساس مي‌شود تا از كيفيت بالايي برخوردار شود و در اين مورد دولت بايد چنين پشم‌هايي را از كشور‌هاي دوست وارد كند.

 

وي خاطرنشان كرد: درگذشته فرش‌هاي دستباف عشاير نياز به پشم خارجي نداشته و به دليل ورود و همزيستي عشاير با شهر‌ها‌ احتياج به پشم بيش از گذشته احساس مي‌شود.

 

پشم‌ها به‌صورت غيرقانوني به ديگر كشورها قاچاق مي‌شود

 

عضو هيئت‌مديره اتحاديه مركزي فرش دستباف روستايي ايران عدم جلوگيري از قاچاق غيرقانوني پشم ايران به خارج از كشور از طريق مرز‌ها را عامل افت بافت فرش دست‌باف عنوان كرد و افزود: استفاده از نقشه‌هاي قالي و استادكار ايراني از سوي تجار خارجي و نيز بهره‌گيري از كارگران فرش بافت ارزان افغانستان، پاكستان و هند از ديگر عوامل ركود فرش و مشكلات بافندگان است.

 

اصلاحي تأكيد كرد: خروج غيرقانوني رناس از ايران كه به نام فرش‌هاي گياهي در جهان مشهور است، از ديگر عوامل نزول فرش ايران است و معضلاتي براي بافندگان به وجود آورده است.

 

وي در ادامه بيان داشت: خريد پشم مرينوس در مدت 3 و 4 سال گذشته كيلويي 12 هزار تومان بوده و هم‌اكنون اين رقم به 450 هزار تومان رسيده است.

 

فرش دستباف به‌تدريج روبه فراموشي است

 

وي اضافه كرد: كهولت سن، سختي كار بافندگان به‌ويژه حضور دختران در دانشگاه و نيز دوشغله بودن افراد باعث شده است كه اين صنعت كمتر موردتوجه نسل جوان قرارگرفته و به‌تدريج روبه فراموشي برود.

 

مديرعامل اتحاديه تعاوني‌هاي فرش دستباف روستايي استان فارس ابراز داشت: حضور كشور‌هاي تركيه، هند، نپال، چين و پاكستان در نمايشگاه‌هاي جهاني و حوزه خليج‌فارس، وجود دلال‌ها، واسطه‌گرها، توليد بي‌كيفيت و استفاده از مواد شيميايي به‌جاي گياهي از سوي تاجران كشورمان از ديگر عواملي است كه موجب انزواي اين صنعت شده است.

 

اصلاحي اظهارداشت: در استان فارس با 21 اتحاديه، در سال ۱۳۸۵ بيش از 185 هزار بافنده وجود داشت، به علت مشكلات ارائه‌شده اين تعداد هم‌اكنون به كمتر از 50 هزار نفر كاهش‌يافته است.

 

وي با اشاره به صادرات فرش دستباف در دهه هشتاد و اوايل 90 به 40 و يا 50 درصد رسيده است، خاطرنشان كرد: از اين ميزان فرش دستباف به‌ويژه گبه كه بالاترين وزن و حجم را دارد بين 30 تا 40 درصد از استان فارس صادر مي‌شود.

 

اين مسئول ادامه داد: صادرات ايران به هامبورگ و نيز حضور در نمايشگاه بين‌المللي هانوفر آلمان نيز صورت گرفته است و به علت تحريم قادر به عرضه قالي به كشور‌هاي كانادا و آمريكا نيستيم.

 

فيزيوتراپي ريه در منزل